به گزارش خبرنگار سایت خبری قدس ،مدیر کانون فرهنگی رهپویان وصال خطاب به دولت: تا وقتی آقازاده ها رسما وارد کننده کالاهای صهیونیستی هستند شعار تحریم اسرائیل بی فایده است

گوشی‌های «نوکیا» Nokia و «موتورولا» Motorola جیبهای ما را اشغال کرده است. موسیقی از ام‌پی‌تری پلیرهای «آی پود» IPod به گوش ما می‌رسد. سی‌پی‌یوهای «اینتل» Intel تجارت و اقتصاد و فرهنگ و سیاست ما را می‌گرداند و اطلاعات آنها را پردازش می‌کند و پرینترهای «اچ‌ پی» HP مطالب ما را به چاپ‌ می‌رساند.


اوقات سرگرمی‌مان با فیلمهای هیجانی «هالیوود» Hollywood که در کمپانی بزرگ «فاکس قرن بیستم» Fox 20 Century تولید شده، پر می‌شود و برای کودکانمان کارتون‌های معروف «والت دیزنی» Disney را با تلویزیونهای «پایونیر» Pioneer نمایش می‌دهیم.


در هنگام سفر این دوربین‌های «کوداک» Kodak هستند که لحظات زیبای ما را ماندگار می‌کنند. این مجریان اخبار شبکه «سی‌ان‌ان» CNN و خبرنگاران مجله هفتگی «تایم» TIME هستند که اخبار دنیا را به گوش ما می‌رسانند.


بچه‌هایمان با شیرخشک‌های خوشمزه‌ی «سرلاک» Cerelac بزرگ می‌شوند و شکلات‌های «مگی» Maggi و «کیت‌کت» KitKat و «اسمارتیز» Smarties می‌خورند. بعد از وعده‌های غذایی‌مان هیچ‌چیز به اندازه نوشابه‌های «کوکاکولا» Coca Cola و «پپسی» PEPSI و «فانتا» Fanta و «میریندا» Mirinda نمی‌چسبد و آنچه که خستگی را بعد از یکروز کاری از تن آدم به‌در می‌کند یک «نسکافه»ی Nescafe مخلوط با «کافی‌میت» Coffee Mate است.


البته ناگفته نمی‌ماند که صورتهایمان را با «ژیلت» Gillette اصلاح می‌کنیم و مسواک‌هایمان «اورال بی» Oral-B است. سیگار «مارلبرو» Marlboro بر گوشه لبمان نشسته و خودکار «بیک» BIC و روان‌نویس «پارکر» Parker در جیبمان یافت می‌شود.


و البته بگذریم از تیشرت‌های رنگ و وارنگ «باس» BOSS که گاهگاهی به تن می‌کنیم و بارانی‌های خوش‌دوخت «نایک» Nike که بدن ما را از برف و باران حفظ می‌‌کند و کفشهای خوش‌پای «تیمبرلند» Timberland که در گرما و سرما همراه ماست و لباسهای ورزشی «چامپیون» Champion که ما را در افتخارات ملی و محلی همراهی می‌کند.


و...دیگر نگوییم چرا شعار مرگ بر اسرائیل اثر ندارد! دیگر نگوییم چرا این همه اعلامیه و قطعنامه و تظاهرات به ثمر نمی‌نشیند. تا وقتی که مسئولین ما قراردادهای نفتی را با شرکت چند ملیتی «شل» Shell امضا می‌کنند و فروشگاه‌های زنجیره‌ای پوشاک «بنتون» Benton مد را به ما عرضه می‌دارند و محصولات غذایی «نستله» Nestle در یخچال‌های ما جاخوش کرده‌اند اوضاع همین است که هست....

سؤالی مهمتر از اخراج نستله!
این چند هفته ی اخیر و پیشرو اوج فعالیت ها برای اخراج شرکت نستله ایران است؛ با این حال به دلیل توجه غالب این شور به خود حضور شرکت نستله و عجله برای اخراج این شرکت و عجله ای برای اخراج این شرکت کمتر کسی به حواشی این موضع فکر می کند؛ حواشی که به زعم نویسنده بعض آنها از عجله ی حاضر برای اخراج نستله مهم تر است؛
سؤالاتی مثل اینکه با وجود علنی بودن رابطه ی نستله و اسرائیل، در کنار قدرت نیروهای اطلاعاتی ایران، همچنین دریافت جایزه سالگرد تشکیل اسرائیل از نتانیاهو در 1998 توسط نستله، چگونه این شرکت توانسته است در ایران حضور پیدا کند؟! چه کسی یا چه کسانی به او مجوز فعالیت داده اند؟! نستله از کدام دولت مجوز گرفته است؟!
این سوالات اگر در کنار پیگرد حقوق با پیگیری NGOهای ضد صهیونیستی قرار بگیرد اهمیت بیشتری هم پیدا خواهد کرد. همچنین این حرکت موجب تنگ کرد فضا بر وطن فروشانی خواهد بود که به دشمن ترین دولت ملت ایران سود اقتصادی رسانده اند و در ضمن عبرتی خواهد شد برای دیگران که با هوشمندی فعالان ضدصهیونیست از وقوع اتفاقات مشابه جلوگیری خواهد کرد.
اینها قسمتی از دیدگاههایی است که کانون فرهنگی رهپویان وصال در وبسایت اینترنتی مرکز فرهنگی خود بیان نموده است. با این توصیفات است که مدیر کانون فرهنگی رهپویان وصال خطاب به دولت چنین میگوید: تا وقتی آقازاده ها رسما وارد کننده کالاهای صهیونیستی هستند شعار تحریم بی فایده است

منبع سایت خبری تحلیلی قدس